Czym są prądy diadynamiczne i kiedy się je stosuje?
Prądy diadynamiczne, inaczej tez prądy Bernarda, to prądy zmienne o małej częstotliwości, które stosuje się w elektroterapii. Zabieg z ich zastosowaniem jest dla pacjenta całkowicie bezbolesny i jednocześnie bardzo korzystny. Wspiera leczenie licznych schorzeń, między innymi bóle kręgosłupa. Dzięki wysokiej skuteczności prądy diadynamiczne należą do najczęściej zalecanych metod fizykoterapii.
Przebieg i działanie
Jak w przypadku każdego zabiegu wykorzystującego prądu elektryczny, również tu przed rozpoczęciem konieczne jest zdjęcie z siebie przedmiotów metalowych. Jego przeprowadzaniem zajmuje się gabinet rehabilitacji Sonatio. Pod elektrody podkłada się grube gąbki zwilżone wodą. Następnie elektrody są umieszczane na tej okolicy ciała, która ma być poddana zabiegowi. Prądy diadynamiczne nie wywołują u pacjenta żadnego bólu – może on odczuwać jedynie delikatne mrowienie, ale nie dyskomfort.
Seria impulsów prądów o małej częstotliwości jest systematycznie przetwarzana, co powoduje określoną reakcję organizmu. Każdy z sześciu prądów, które składają się na prądy diadynamiczne, ma inne działanie. I tak prąd DF działa znieczulająco i zmniejsza napięcie mięśni. CP zwiększa ukrwienie, LP działa przeciwbólowo. MF pobudza i odżywia tkanki, a RS oraz MM stosuje się do stymulacji nieznacznie uszkodzonych lub zdrowych mięśni.
Ich natężenie oraz kombinacja dopasowywane jest indywidualnie do pacjenta, a sam zabieg trwa mniej niż dziesięć minut. Dla pełnej skuteczności i w zależności od schorzenia powinien być wykonywany codziennie przez okres od pięciu do dziesięciu dni.
Fizykoterapia sięga po ten zabieg często, ponieważ jego efekty widoczne są bardzo szybko.
Kiedy stosować
Ze względu na swoje liczne zalety prądy Bernarda mają szerokie zastosowanie w medycynie i rehabilitacji. Ich pozytywny wpływ obejmuje działanie przeciwbólowe, zmniejszenie napięcia mięśniowego, zwiększenie ukrwienia oraz zwiększenie odżywienia tkanek.
Zabieg z wykorzystaniem prądów diadynamicznych stosuje się w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa, zapaleń okołostawowych, stanów po urazach stawów oraz ścięgien, zaniku mięśni, porażeń obwodowych nerwu twarzowego, nerwobóli, dyskopatii, chorób reumatycznych, półpaśca, a także odmrożeń i stanów pourazowych z obrzękiem. Jego wykorzystanie obejmuje również leczenie choroby Reynolda.
Są jednak sytuacje, kiedy zabieg prądami Bernarda jest niewskazany. Nie można przeprowadzać go na osobach, które mają wszczepione urządzenia elektryczne, jak rozruszniki serca, lub metalowe elementy. Przeciwskazaniem są też nowotwory, podatność na zakrzepy i zatory, infekcje przebiegające z gorączką, stany zapalne skóry i tkanek w miejscu, gdzie nakładane są elektrody. Te same powody uniemożliwiają wykonanie jakiegokolwiek innego zabiegu z wykorzystaniem prądu elektrycznego.
