Czym jest laminacja szkła?

Laminacja szkła to proces polegający na łączeniu ze sobą przynajmniej dwóch tafli szkła za pomocą specjalnej międzywarstwy. Międzywarstwa występuje w postaci folii lub żywicy. Celem laminacji jest wzmocnienie struktury szkła, a także jego zabezpieczenie przed fragmentacją na kawałki, które stanowiłyby zagrożenie dla użytkowników szklanej konstrukcji.
Szkło laminowane i rodzaje międzywarstw
Szkło laminowane można wykonać z różnych rodzajów szyb. Nadają się do tego płaskie floaty, szkła hartowane oraz szkła kolorowe. Szkła laminowane określa się także jako szkło warstwowe lub laminat. Szkło hartowane poddane procesowi laminacji uznawane jest za najbezpieczniejszy rodzaj szklenia i można je wykorzystywać jako elewacje budynków.
Do laminacji szkła wykorzystuje się różnorodne materiały służące jako spoiwo. Jednym z najpopularniejszych materiałów używanych do laminacji szkła są folie, np. PVB i EVA. Wykorzystują je np. pracownicy w firmie Szkło-Bud. W przypadku używania pierwszej z nich, czyli folii PVB, nazywanej również folią poliwinylobutyralowej, wymogiem koniecznym jest posiadanie zaawansowanego parku technologicznego. Poza tym na linii produkcyjnej i w magazynach musi być określona temperatura i wilgotność. Należy zwrócić na to szczególną uwagę, ponieważ laminowane szkło przy użyciu folii PVB jest podatne na występowanie delaminacji. Delaminacja to rozwarstwianie się szkła pod wpływem wilgoci.
Laminowanie szkła za pomocą folii EVA, nazywanej etylenowym polioctanem winylu jest droższe, jednakże ta technika nie wymaga klimatyzowania magazynów, ponieważ folia EVA nie absorbuje wody. Warto zaznaczyć, że proces nanoszenia tego rodzaju międzywarstwy jest łatwiejszy, co sprawia, że zmniejsza się ryzyko powstania wadliwego produktu.
Laminacja folią, a laminacja żywicą
Laminowanie szkła folią PVB przebiega dwustopniowo konieczne jest zastosowanie autoklawu. Na początku procesu należy dokładnie oczyścić szkło. Następnie umieszcza się na nim spoiwa. Gdy to mamy za sobą można przejść do wstępnego klejenia. Zabieg ten wykonywany jest w temperaturze 70°C. Do tego zadania używa się np. pieców tunelowych ogrzewanych elektrycznie albo piece tunelowe wyposażone w worki podciśnieniowe. W dalszym etapach laminat wkłada się do autoklawu, w którym temperatura wynosi około 115°C, zaś ciśnienie wynosi 10-13 barów.
Z kolei do laminowania szkła folią EVA wykorzystuje się jedno urządzenie posiadające układy ogrzewania i chłodzenia. Proces laminacji składa się z jednego etapu, który przeprowadzany jest w temperaturze od 140°C do 155°C. Temperatura zależy w głównej mierze od specyfiki stosowanej folii.
Jako międzywarstwy w laminacji szkła wykorzystuje się także żywicę. Służą do tego organiczne żywice o wysokiej wytrzymałości. Proces laminacji za pomocą żywicy polega na tym, że płynną żywicę wlewa się między tafle szkła, które znajdują się pod kątem, co umożliwia również wyparcie powietrza z międzyszybowej przestrzeni. Spoiwa wykorzystywane w tym zabiegu dzieli się na polimeryzowane promieniowaniem UV i chemoutwardzalne. W przypadku pierwszego typu jego tężenie następuje pod wpływem działania promieniowania UV, zaś w drugim przypadku do żywicy należy dodać utwardzacze utleniające. Laminowanie szkła żywicą nie wymaga wykorzystywania urządzeń ciśnieniowych oraz działania wysokiej temperatury.