Wymiana pieniędzy, a wiek osoby wymieniającej. Przepisy i praktyka

Co mówi prawo?
Zgodnie z polskim prawem, osoby między 13 a 18 rokiem życia mają ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Dokładnie oznacza to, że młodzież w tym wieku może dokonywać drobnych zakupów – zezwala na to kodeks cywilny.
Zawarcie transakcji kupna lub sprzedaży z osobą niepełnoletnią jest formalnie nieważne. Mimo wszystko kodeks cywilny wskazuje, że młodzież między 13 a 18 rokiem życia może nabywać przedmioty codziennego użytku. Ponadto, ten sam kodeks wcale nie definiuje dopuszczalnych i niedopuszczalnych wartości, dlatego w kwestii dokonywanych przez nieletnich zakupów, najważniejszy głos ma sprzedawca – wyjaśnia nasz rozmówca reprezentujący Kantor ALEX.
Choć nie ma podanych stawek maksymalnych co do zakupów dokonywanych przez osoby poniżej 18 roku życia, to można podejrzewać, że sprzedawca nie będzie chciał sprzedać niepełnoletniemu żadnego drogiego przedmiotu, np. skutera lub nowego komputera. Podobnie rzecz ma się w przypadku kantorów. Jeśli nieletni zdecyduje się wymienić drobną sumę, nie powinien mieć problemu z jej wymianą. Inaczej sprawa wyglądałaby, gdyby ten sam nieletni chciał wymienić walutę o wartości 10 tys. euro. Tak wysokie kwoty mogłyby wzbudzić obiekcje pracowników kantoru.
Jak wymieniać gotówkę w kantorze?
Każdy młody człowiek, który przed wyjazdem na upragnione zagraniczne wakacje musi wymienić swoje z trudem uzbierane oszczędności, podczas pierwszej wizyty w kantorze może odczuwać stres. Najważniejszą radą, która znacznie ułatwi pierwszą wizytę w tym miejscu jest odpowiednie przygotowanie. Warto przejrzeć oferty różnych kantorów, zwracając uwagę przede wszystkim na kurs interesującej nas waluty, a następnie wybrać tę, która okaże się jak najbardziej korzystna.
Ponadto, warto jeszcze przed przyjściem do kantoru zadzwonić do jego pracownika. Wiele kantorów chętnie przystaje na negocjacje lub wstrzymuje cenę danej waluty do momentu przybycia klienta.
Nie należy też zapominać, by stosować wobec obsługi kantoru zasadę ograniczonego zaufania, a mianowicie przeliczać otrzymane pieniądze i sprawdzać, czy kwota zgadza się z ustaloną wcześniej z pracownikiem kantoru.