Zabytki architektury w Katowicach

Budowla reprezentuje styl neorenesansowy. Wybudowana została w 1899 roku. Z początku pełniła funkcję Grand Hotelu. Parter budynku zagospodarowano na kawiarnię i restaurację. Handlowano tu również winami. W roku 1922 hotel zaczęły wynajmować różne firmy: Huta Pokój, Śląskie Zakłady Górniczo-Hutnicze i Zakłady Cegielskiego. Swoje pomieszczenia wynajmował także Wyższy Urząd Górniczy. W roku 1945 mieściła się tutaj komendantura wojsk radzieckich. Następnie swoją siedzibę miały tu Zakłady Drzewne Przemysłu Górniczego. Od 1984 r. budynek mieści Muzeum Śląskie.

Miejsce silnie związane z kulturą i sztuką Górnego Śląska. Mieści się tu galeria obrazów malarza Ewalda Gawlika. Artysta niegdyś miał tu swoją pracownię i mieszkanie. Dom został zaprojektowany przez architektów Jerzego i Emila Zillmannów. Wybudowano go na początku XX wieku. W 1986 r. budynek był własnością kopalni "Staszic". W Izbie Śląskiej możemy podziwiać nie tylko dzieła słynnego malarza, ale również dawne przyrządy codziennego użytku, meble gromadzone przez lata, a później oddane Izbie przez pracowników kopalni. Dla zwiedzających przewidziane są również inne atrakcje, np. kiszenie kapusty, malowanie pisanek, pieczenie chleba i kołacza, wyrób masła, smalcu i żurku. Dzięki takim ośrodkom sztuki i kultury, możemy lepiej poznać tradycje i życie codzienne mieszkańców Śląska.

Kalwaria Panewnicka jest zespołem kaplic pasyjno-maryjnych. Otacza ona klasztor oo. franciszkanów, wraz z przyległym do niego parkiem. Obiekt ma powierzchnię 8 hektarów. Otoczony jest ceglanym murem. Kaplice są podzielone na dwie tematyki: stacje Drogi Krzyżowej oraz kaplice różańcowe. Prócz tego mieści się tu najstarsze miejsce kultu na terenie sanktuarium, czyli kopia Groty Lurdzkiej, która powstała w 1905 roku. Przez Kalwarię Panewnicką przepływa rzeka Kłodnica. Do kompleksu możemy się dostać różnymi drogami: przechodząc obok klasztoru ulicą Panewnicką, lub przez bramy od strony ulic Franciszkańskiej i Związkowej. Odbywają się tu nabożeństwa w okresie Wielkiego Postu, nabożeństwa Drogi Krzyżowej w plenerze czy misteria pasyjne "Kalwaria Śląska". Organizowany jest tu również Festiwal Piosenki Ekologicznej EKOSONG. Budowa kompleksu rozpoczęła się od wzniesienia Panewnickiej Bazyliki w 1908 roku. Następnie o. Władysław Schneider zawiesił na słupach kapsuły z kamieniami z Ziemi Świętej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości ogłoszony został konkurs na projekt kalwarii, który wygrali architekci lwowscy - Jan Krug i Tadeusz Brzoza. Prace nad Drogą Krzyżową rozpoczęto w 1953 roku.

Kamienica z początku XX wieku. Pełniła funkcję mieszkalną. Wybudowana w stylu klasycyzującym. W fasadzie umieszczono figury, m.in. Matki Boskiej. Dawniej w budynku mieściła się fabryka pił i narzędzi "Globus". Kamienica została wpisana do rejestru zabytków 4 sierpnia 1992 roku. Dziś mieści się tu Chrześcijańskie Stowarzyszenie Akademickie i Fundacja "Credo".

Powstała w latach 1897−1898. Projektantem kamienicy był Ludwig Goldstein. Wzniesiona w stylu eklektycznym, na planie litery "U". Posiada trzy skrzydła i pozorne ryzality. Kamienica jest czterokondygnacyjna z podpiwniczeniem i poddaszem. Przykrywa ją dwuspadowy dach. Ryzality są zwieńczone ozdobnymi szczytami. Wyższe kondygnacje mają elewację licowaną kolorową cegłą. W latach międzywojennych pomieszczenia wynajmowały m.in.: spółdzielnia "Kooperacja Rolna", kawiarnio-cukiernia "Wiedeńska". Dziś mieści się tu apteka, bank oraz sklep z artykułami papierniczymi.

Kamienica z 1898 roku. Architektem budynku był Alfred Lauterbach. Wzniesiona w stylu historyzmu z elementami uproszczonego neobaroku. Wybudowana na planie litery "U", posiadała boczną oficynę. Czterokondygnacyjna budowla z trzema skrzydłami, podpiwniczeniem i poddaszem. Przykrywa ją dwuspadowy dach. Na osi budynku znajduje się brama przejazdowa. Wyższe kondygnacje posiadają licowaną cegłą fasadę, zdobioną elementami tynkowanymi. Kiedyś mieściła się tu hurtownia rowerów oraz maszyn do szycia J. Premingera.

Secesyjna kamienica z 1905 r. powstała przy współpracy budowniczego Josefa Stellmacha i architekta Georga Zimmermanna. Wzniesiona na planie odwróconej litery "L", posiada tylną oficynę. Pięciokondygnacyjna, podpiwniczona, z poddaszem. Elewacja na wyższych kondygnacjach licowana jest białą cegłą glazurowaną. Zdobiona tynkowanymi wykuszami i szczytem oraz dekoracjami sztukatorskimi o motywach secesyjnych: przedstawieniami roślin, zwierząt, ludzi, oraz figurami geometrycznymi. Zachowała się mozaikowa posadzka oraz ściany z ceramiczną okładziną lastrykową, a także dwubiegowe lastrykowe schody z metalową, kutą balustradą, oczywiście wszystko w duchu secesyjnym.

Kamienica z 1906 roku. Zaprojektowana przez firmę Perl - Trapp. Wzniesiona w stylu secesyjnym z elementami modernizmu. Pięciokondygnacyjna kamienica z czteroosiową elewacją. Elementem ozdobnym jest czerwona cegła na wyższych kondygnacjach. Fasada przyozdobiona jest również herbem przedsiębiorstwa Perl − Trap. Zachował się napis: SIC VOLO, SIC AEDIFICO oraz stiukowa sufitowa rozeta w sieni.

Kamienica w stylu eklektycznym, powstała w 1906 roku. Wybudowana przez zakład budowlany Perl - Trapp. W 1907 r. budynek wynajmowany był przez Casino-Bar. Później mieściła się tu Wein-Restaurant, winiarnia, piekarnia, sklep mięsny Pinkusa Friszera i restauracja "Patria". Dziś mieści się tu kawiarnio-cukiernia, restauracja i pub oraz kantor wymiany walut. Kamienica wybudowa została na planie litery "U". Ma 5 kondygnacji, w tym piwnicę i poddasze. Posiada trzy skrzydła z narożnymi wykuszami w formie wieżyczek nakrytych hełmami. Budynek zwieńczony jest ozdobnymi szczytami. Zachował się sufit zdobiony fasetą i mozaika na ścianach i posadzce w sieni. Wnętrze zachwyca również przepięknymi schodami z drewnianą balustradą i oknami z witrażami.